Onze Marly

Herdenkings dienst op 26 november 2006

Het Kerkelijk jaar begint altijd met de Advent [de 4 zondagen voor Kerst], de voorbereiding van het Kerstfeest. De laatste dienst in het kerkelijk jaar is atltijd de dienst voor de advent[meestal eind november].

Het einde van het Kerkelijk jaar valt dit jaar op 26 november 2006. Dit is een dienst waarin alle  mensen [uit onze gemeente] herdacht worden, die het afgelopen jaar gestorven zijn,  zo ook Marly.

We hebben een kaars voor Marly aangestoken. Deze kaars hebben we al eerder aan gestoken nl. op de dag van de afkondiging van Marly's overlijden in de Kerk [16 juli 2006.

--- --- --- --- ---

Het was voor ons een emotionele gebeurtenis, maar wel heel waardevol.

We hebben mooie, maar moelijke liederen gezongen.

Het mooiste was hoe de dominee zijn preek begon: "Heimwee" dat is waarschijnlijk het beste woord om te omschrijven wat je voelt als je een geliefde verloren hebt. De grootte van je verdriet heeft niet te maken met oud oud iemand is, maar hoeveel je om diegene gegeven hebt.

Het zijn natuurlijk maar woorden en ze halen je verdriet niet weg, maar ze geven wel een gevoel weer van herkenning. Er zijn meer mensen met "Heimwee", wij zij niet de enigen met eeen groot verdriet.

--- --- --- --- ---

Na de dienst zijn we naar ons huis gegaan, voor een bakkie, borreltje en praatje. Het maakt ons weer dankbaar dat er zoveel mensen om ons heen willen staan in ons en hun verdriet om Marly. Want  missen doen we Marly nog steeds, allemaal, dat is nog niet veranderd. De tijd zal er nog wel tekort voor zijn.

Lieve Marly,

We gedenken je in liefdevolle herinneringen,

met een lach en een traan.

Herinneringen zijn er te over,

meer als sterren rond de maan.

“jouw Moeke”.

----- ----- -----

Onderstaand gedicht stond op Internet,
en sprak mij bijzonder aan.
Toen ik het voor de eerste keer las,
had ik het gevoel van “thuiskomen”.
Dit gedicht paste mij,
alsof het van/voor mij was.
Het is een herkenning van gevoelens,
die moeilijk  te verwoorden zijn
.Het kan troost geven, in tijden die moeilijk zijn.
Het kan vreugde geven want; “Het is nog niet voorbij”.

 Lieve Marly,
 
Nu het rouwrumoer rondom jou is verstomd,
en de stoet voorbij is met de schuifelende voeten.
Dan voelen wij dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte zullen wij je opnieuw ontmoeten.

En telkens weer zullen we je tegenkomen.
We zeggen veel te gauw; “ Het is voorbij ”.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
 
Wij zullen nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je onze handen niet meer aan kunt raken,
raak je ons hart nog duidelijker aan.

 Voor altijd
“jouw Moeke”

Onderstaande bloem is een foto die Leon heeft genomen,
met zijn telefoon, tijdens een avondje stappen.

Thuis heeft hij'm bewerkt voor Marly, met onderstaand resultaat!

In November 2006 heeft Wilco een tatoo laten zetten [de letter M] ,

ter herinnering aan zijn Marly.

Terug naar begin